Tuindorp Watergraafsmeer (zoals Betondorp officieel heette) werd aangelegd in 1923-1925. Bakstenen waren op dat moment duur en het goedkope beton leek de toekomst te hebben. De wijk Watergraafsmeer was nog maar een paar jaar eerder geannexeerd door de gemeente Amsterdam en er moest vooral veel sociale woningbouw komen. Hierbinnen werd Betondorp een groene, ruim opgezette buurt met 900 nieuwe woningen. De Brink was het middelpunt, een ontmoetingsplek waar alle hoofdstraten op uitkwamen.

Al snel na de bouw bleek dat de muren niet altijd waterdicht waren en ook verder waren er veel mankementen. Niet alleen de bewoners, ook de architecten waren maar matig tevreden over de duurzaamheid van het gebruikte korrelbeton. In de jaren 1980 is de wijk ingrijpend gerenoveerd. Sindsdien gaat het beton schuil achter dikke, bepleisterde isolatielagen. Dus laat u niets wijsmaken: het is niet alles beton wat er blinkt maar het blijft een bijzondere buurt.

De kunstenaar Nicolaas Pieneman II (1880-1938), die zich in zijn werk toelegde op het schilderen van Amsterdamse stadsgezichten, maakte dit schilderij van Betondorp toen het nog in aanbouw was. Het moet dus dateren uit 1923, 1924 of 1925, maar het precieze jaartal weten we niet zeker. Wat we ook niet zeker weten, is welk deel van Betondorp hij heeft geschilderd. Herkent u deze plek, heeft u een idee? Laat het ons weten! Het Amsterdam Museum heeft dit schilderij in bruikleen van de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed.